9. i 10. maja 1993. godine 30 boraca DIO „Akrepi“ iz Konjica i 15 boraca iz Rodića i Šabančića oslobodili su najvažnije kote na planini Bokševici: Bandjeru, Pik, Ključ i Silj (antenu).

Borbene grupe predvode „Zlatni ljiljani“ iz Rodića, Avdo Kovačević i Nijaz Gagula.

U ranim jutarnjim satima 10. maja 1993. godine borci 44. bbr. iz Jablanice, ojačani sa borcima SOPN „Zulfikar“ i „Čedinim vukovima“ napadaju punkt HVO-a u Grabovici. Razbijene su grupe HVO-a i otpadnici Juke Prazine. Zauzeto je selo i HC Grabovica , a time je deblokirana Drežnica.

Zbog aktivnih borbenih djelovanja A RBiH pukovnik HVO-a Željko Šiljeg je zaprijetio: „Ako ne prestanu muslimanski napadi na Bokševici ja ću Jablanicu poravnati topništvom.“

I zaista zlikovac se nije šalio. Tog 10. maja lijep proljetni dan izmamio je stanovnike Ostrošca u avlije. Čula se graja djece u igri. Kao da nije bila ratna godina.

U 15 sati i 45 minuta pripadnici brigade „Herceg Stjepan“ iz Klisa, tačnije iz sela Obri, minobacačima počinju zasipati naselje Ostrožac. Po nekima granate su ispalili pripadnici VRS-a sa Ljubine.

Nakratko je prestalo sijati Sunce, prestalo je mirisati majsko cvijeće, utihnula je graja djece, jer na vječni počinak odoše:

-Dedić (Hasana) Sanita (1986. god.)

-Dedić (Huseina) Dijana (1976. god.)

-Dedić (Pašana) Hajra (1921. god.)

-Bilić (Osmana) Zarifa (1923.god. – majka šehida i „Zlatnog ljiljana“ Sabita Bilića)

-Alikadić Halid Moke (1942.god. – borac A RBiH)

Teže i lakše su ranjeni:

-Dedić Sanela (13 god.)

-Dedić Sanjin (15 god.)

-Gostevčić Adnan (14 god.)

-Islamović Sabaheta (28 god.)

-Veljković Đula (starica)