Od 17. aprila do 21. aprila 1993. godine tkz.HVO i HV su zauzeli sljedeća jablanička sela: Soviće, Doljane, Gornju i Donju Slatinu. Naši borci odsudnu odbranu grada uspostavljaju na liniji brana HC Jablanica-Tovarnica-Kosne Luke. Tokom spomenutog perioda na teritoriji opštine Prozor tkz.HVO i HV su zauzeli sva sela u sjevernom dijelu koja graniče sa opštinom Jablanica. Počinjeni su strašni zločini koji na ovim prostorima nisu viđeni čak ni za vrijeme NDH u Drugom svjetskom ratu. Zločini protiv čovječnosti: progoni, ubistva civila, silovanja, spaljivanje cijelih sela, miniranje džamija, skrnavljenje mezarova,... Sud u Hagu je navedene zločine okarakterisao kao sistemski planirane zločine i da se nije radilo o pojedinačnim incidentima ili samovolji pojedinaca. Zbog čega je kompletan politički i vojni vrh tzv. "Herceg-Bosne" osuđen za udruženi zločinački poduhvat.

Vratimo se linijama odbrane Jablanice na planini Tovarnici i događajima koji su se dogodili 24.04.1993. godine.Težak dan! Ovako je započeo svoj izvještaj operativac HVO-a u Prozoru na kraju dana. Taj dan napadnuta je kompletna linija 44. bbr iz Jablanice. Operaciju izvode jedinice tkz.HVO-a i HV-a iz više pravaca. Glavni udar izveden je iz pravca Prozora na branu HC Jablanica i linije na Tovarnici. Jablaničani su taj dan pružili adekvatan otpor ustašama. Artiljerija nemilosrdno tuče naše položaje. Gađaju tenkom, samohotkom, minobacačima, PAM- ovima, PAT-ovima i svim vrstama pješadijskog oružja.

Odjednom artiljerija prestaje djelovati. Tišina. Muk. Neko od naših boraca povika: "Eto ih idu!" Naši borci iskaču iz zemunica i brzo zauzimaju borbene položaje. Neprijatelj je veoma blizu. Dolazi do bliske pješadijske borbe. Naši su borci iznad i u povoljnijem položaju u odnosu na neprijatelja. Bojna "Zrinski" Hrvatske vojske direktni je učesnik bitke. Dobro opremljeni specijalci sa iskustvom ratovanja. Napali su na rovove gdje su diverzanti Senada Džine. Komandant je i sam učesnik bitke. Kod brane HC Jablanica komandant vojne policije Salem Dlakić Kuljo učestvuje u odbrani sa svojim borcima. Tamo gdje komanduju Seno i Kuljo nema prolaska dušmanima. Neprijatelj trpi gubitke u ljudstvu i primorani su na povlačenje. Kratka tišina. Ponovo artiljerija pa pješadija. Opet povlačenje bojovnika. Jablanica je odbranjena.

Tu večer komandant Senad Džino u ratni studio RTV Jablanica donese više komada pješadijskog oružja sa oznakama Hrvatske vojske. Pokazuje oružje i smješka se. Sitan je Seno rastom, ali ima srce kao planina Čvrsnica.

Na drugoj strani Jablaničkog jezera na padinama Bokševice jake grupe bojovnika pokušavaju zauzeti prekojezerska sela: Rodiće, Šabančiće, Mrakovo, Žugliće, Brguliće i Glodnicu. Cilj spajanje sa svojim snagama u Klisu. Napad je izveden iz pravca Tošćanice prema selu Rodići. Na lokalitetu Lokve u Rodićkom brdu dolazi do okršaja. Borci iz Rodića pružili su žestok otpor. Nekoliko mrtvih i ranjenih bojovnika, panika i povlačenje prema Tošćanici. Sela su odbranjena. Tu počinje ratni put čuvenog diverzantskog voda iz sela Rodići. Ti momci su bili okosnica tromjesečne krvave bitke na planini Bokševici. Dok su trajala borbena dejstva iz pravca Prozora brigada „Herceg Stjepan“ ojačana bojovnicima iz Posušja vršila je žestok pritisak na linije odbrane u Brgulićima i Glodnici. Sa svojih položaja na Falanovu Brdu i koti Križ zapaljivom municijom zapalili su više kuća u selu Glodnici. Za te kuće će kasnije ratnohuškački novinar Smiljko Šagolj reći da su to zapaljene hrvatske kuće u Klisu.

Hvala svim ljiljanima ARBiH koji su taj dan čvrsto stali na braniku domovine i naše Jablanice.

Mostar je imao komandanta Mithata Hujdura Hujku,Goražde je imalo Zaima Imamovića,

Sarajevo je imalo Envera Šehovića i Safeta Zajku,

Klis je imao Seida Padalovića,

a mi Jablaničani imamo svoje komandante heroje, rahmetli Senada Džinu, Salema Dlakića Kulju i Envera Zebića Berbu.