Kako su bojovnici tkz. HVO-a ubili hodžu Mušana u džamiji na Buni

Zločin u džamiji

Možda je to zbog dobre duše Mušana ef. Bećirovića, koji je baš u džamiji na Buni ostavio svoje srce augusta 1993. godine.

Mušan Bećirević, sin Muhamedov i Nazin, rođen je upravo u maju 1939. u Neđeljištima kod Vlasenice.

Kako bilježi Muharem ef. Omerdić u monografiji „Imami – šehidi“, ef. Bećirović položio je imamski ispit 13. oktobra 1959, a stručni imamski ispit 22. septembra 1972. u Sarajevu. Rješenjem Starješinstva Islamske zajednice SR Bosne i Hercegovine, br. 5540/61, od 15.12.1961. godine, postavljen je za imama u džematu Rotimlja, u Odboru Islamske zajednice Mostar. Na dužnost je stupio 15. oktobra 1961. godine.

Hatibskim ovlaštenjem Vrhovnog islamskog starješinstva br. 2738/61, od 21. decembra 1962. godine, Mušan-ef. je dobio od Reisu-l-uleme muraselu za obavljanje hatipske dužnosti. Živio je u džematu Buna kod Mostara, gdje je izgradio i porodičnu kuću nedaleko od mjesne džamije.

Jedan čestit i miran život mjesnog imama prekinut je na užasan način upadom pripadnika Hrvatskog vijeća obrane (HVO) augusta 1993. godine. Naime, kobnog 15. augusta 1993. godine pripadnici HVO-a, koji su još ranije okupirali Bunu, zarobili su Mušana efendiju i teško ga maltretirali.

Zločinci su ga prisiljavali da pred njima klanja, a potom su ga ubili u džamiji Ali-paše Rizvanbegovića, koji su slušali njegove bespomoćne krikove...

O tome je za portal Radiosarajevo.ba govorio bivši mostarski muftija Seid ef. Smajkić.

"Mušan ef. Bećirović je radio kao imam u džematu Rotimlja, opština Stolac, i sagradio je kuću na kupljenoj parceli uz samu džamiju na Buni, da ima kada ode u penziju. Agresija na RBiH ga je tu zatekla, upravo na Buni. On je na najsuroviji način likvidiran u džamiji, uz iživljavanje HVO fašista nad bespomoćnim Mušan ef. Istu sudbinu je doživio i njegov prvi komšija i mutevelija džamije, rahmetli Hakija Husković", kazao je ef. Smajkić.

Zločinci su do temelja srušili divnu hercegovačku džamiju, a na mjestu gdje se nalazila napravili su veliku rupu - da se ukloni svaki znak njezinog postojanja! Srušena je i imamska kuća.

Posmrtni ostaci efendije Bećirevića, iako se o tome špekuliralo, do danas nisu pronađeni, što su nam potvrdili članovi porodice.

Logori za imame

Kao da sav taj užas nije bilo dovoljan, pa se iživljavanje nastavilo i nad drugim imamom i stanovnicima Bune.

"Ovome treba dodati i mučenje familije Ahmeta ef. Bibera tada aktualnog imama na Buni. Ahmet ef. je zajedno sa sinom odveden u logor i preživio je užase logora tzv. Herceg-Bosne, o čemu je napisao knjigu „Allah je sa strpljivima“. Umješnost i maštovitost HVO u sluđenosti ogleda se i organiziranju logora samo za efendije.

O tome je rahmetli Sejfo Kajmović, također, napisao knjigu „Kuća paukova“, istakao je Smajkić, koji je na dužnosti mostarskog muftije proveo ukupno 37 godina, najprije kao vršitelj dužnosti od 1976. do 1979., a službeno od 1980. do juna 2014. godine.

Kako je fra Mićo spasio imama Hasana

Nasuprot zločincima, primjer ljudske dobrote bilo je i u najgorim vremenima.

Svjedoči o tome zapis nedavno preminulog Sejfe ef. Kajmovića u knjizi "Kuća paukova" svjedočeći o fra Mići koji spasio glavnog imama Čapljine.

 

"Fra Mićo je položio ispit kolegijalnosti izvukavši u svom automobilu Hasana ef. Palića, glavnog imama Čapljine, zajedno sa njegovom familijom u Hrvatsku, kada je to već bilo neizbježno. To je, doista, bilo veliko dobročinstvo u situaciji kakva je bila u Čapljini. Taj gest je bio potvrda iskrenog prijateljstva", napisao je rahmetli Kajmović.

Prva teravija u obnovljenoj džamijii

Kada je prije 13 godina u naselju Buna kod Mostara klanjan prvi teravih-namaz u obnovljenoj džamiji Ali-paše Rizvanbegovića, prva koja je sa suzama u očima poljubila ruku ondašnjeg muftije Smajkića bila je nena Džemila, upravo supruga rahmetli Hakije koji je ubijen sa ef. Bećirovićem.

Nena Džemila bila je, naime, glavni i najgorljiviji zagovornik ponovne obnove džamije na Buni. Jedne prilike kada se ef. Smajkić vraćao s otvorenja džamije u Dubravama, svratio je na Bunu i posjetio nenu Džemilu. Ona je tada kazala kako želi da prva naredna obnovljena i otvorena džamija bude ova njena, Ali-pašina džamija.

Čak je muftiji Smajkiću kazala da ga teretiti na Sudnjem danu ako ova džamija ne bude obnovljena za njezina života!

Još je rekla: „Požuri, jer niko ne zna koliko mu je ostalo od života“.

Smajkić je to shvatio kao dodatnu obavezu. Dova nene Džemile je uslišena pa je upravo u augustu 2007. godine, 14 godina nakon strašnog zločina, u prisustvu više stotina mještana i vjernika sa područja Mostara i Hercegovine položen kamen temeljac za obnovu džamije.

Kamen temeljac su zajedno položili tadašnji reisu-l-ulema dr. Mustafa ef. Cerić, tadašnji mostarski muftija Seid ef. Smajkić, pokoji gradonačelnik Mostara Ljubo Bešlić, bivši federalni ministar prostornog uređenja Salko Obhodžaš i Stočanin šejh Halil Brzina.

Godinu kasnije, klanjan je proučen prvi ezan i obavljen prvi namaz, a niko nije bio sretniji od nene Džemile.

Neka tragična sudbina ef. Bećirovića, mutevelije Hakije Huskovića i svih ubijenih imama, ali i svih stradalih građana Bosne i Hercegovine bude pouka bezumnosti i apsurdnosti ratnih užasa. Da se slično zlo više nikada ne ponovi.

Imami šehidi

Imena ubijenih imama, hatiba, mualima i mualima koji su ubijeni samo zbog toga jer su njihova srca bila vezana uz džamije:

1. Hasan ef. Alekić,
2. Amir ef. Aljović,
3. Hašim ef. Atić,
4.  Adem Bajramović softa,
5. Sakib ef. Bajrić,
6. Fikret ef. Balagić,
7. Osman ef. Baščelić,
8. Mušan ef. Bećirević,
9. Ale ef. Behar,
10. Hasan ef. Bešlija,
11. Abdulah ef. Čelebić,
12. Rasim ef. Ćeman,
13. Alija ef. Ćosić,
14. Ćurtović ef. Nazif,
15. Ahmet ef. Cvrčak,
16. Mehmed ef. Delić,
17. Fikret ef. Dizdarević softa ,
18. Sulejman ef. Dizdarević,
19. Omer ef. Drkić,
20. Murat ef. Drinjaković,
21. Hajrudin ef. Dupovac,
22. Amir ef. Duraković,
23. Hasan ef. Duraković,
24. Smail ef. Džafica,
25. Safet ef. Đogić,
26. Teufik ef. Đozić,
27. Redžo ef. Efendić, 
28. Reif Fejzić, softa 
29. Fadil ef. Gadžo,
30. Mensur ef. Goga,
31. Sabahudin Habibović, softa 
32. Subhija Gramilo,
33. Mehmed ef. Hajro,
34. Mehmed ef. Hafizović,
35. Tenzila Hadžiabdić,
36. Senid ef. Hajdarević,
37. Nermin ef. Halilović,
38. Esed ef. Hasanović,
39. Sadik ef. Hasanović,
40. Hasan ef. Hasanović,
41. Emina (r. Pašić) Hodžić,
42. Hašim ef. Hodžić,
43. Mustafa ef. Hodžić,
44. Sulejman ef. Hodžić,
45. Ćerim ef. Hrustanbegović,
46. Džemal ef. Humić,
47. Dževad ef. Huremović,
48. Ejub ef. Husejnović,
49. Rasim ef. Jašarević,
50. Hasan ef. Jusić,
51. Zahid Kabaš,
52. profesor Raif Kadrić,
53. Rasim Kaltak,softa  
54. Safet ef. Karaman,
55. Fadil ef. Kasapović,
56. Armin Kovač, softa 
57. Zijad ef. Krajina,
58. Abdulah ef. Kubat,
59. Spaho ef. Kurtović,
60. Šaćir ef. Kurtović,
61. Ahmet ef. Lihović, I
62. smet ef. Mačković,
63. Mehmedalija ef. Mandžić,
64. Junuz ef. Mekanić,
65. Šaban ef. Mahmutović,
66. Zahid ef. Makić,
67. Ahmed ef. Memić,
68. Munib ef. Memić,
69. Sakib ef. Memić,
70. Suljo ef. Memić,
71. Almir ef. Mešić,
72. Salem ef. Mezit,
73. Ilijas ef. Milanović,
74. Ramo ef. Muhić,
75. Hasib ef. Mujić,
76. Mustafa ef. Mujkanović,
77. Fatima Mulić,
78. Hamed ef. Murtagić,
79. Nurudin ef. Mušić,
80. Osman ef. Mustafić,
81. Sado ef. Mustafić,
82. Sead ef. Mustafić,
83. Mustafa ef. Mušinbegović,
84. Muhamed ef. Novalić,
85. Mehmed ef. Omerbašić,
86. Hazim ef. Omerčević,
87. Ševal ef. Omerspahić,
88. Idriz ef. Osmanović,
89. Mehmed ef. Osmanović,
90. Omer ef. Osmanović,
91. Šemso ef. Osmanović,
92. Mehmed ef. Pašić,
93. Sinan ef. Pašić,
94. Mesud ef. Pezić,
95. Ferhad ef. Pirić,
96. Hasib ef. Ramić,
97. Salko ef. Ramić,
98. Ramiz ef. Redžić,
99. Salko ef. Reko,
100. Adil ef. Rizvanović,
101. Emir ef. Seferović,
102. Hamid ef. Softić,
103. Almasa Spahić,
104. Asim ef. Stupar,
105. Fahrudin ef. Subašić,
106. Hasib ef. Šabanović,
107. Sinanudin ef. Šećerović,
108. Ismet ef. Šljivo,
109. Nijaz ef. Šukrić,
110. Fikret ef. Terzić,
111. Ćamil ef. Tuzlak,
112. Omer ef. Tuzlak,
113. Nedžib ef. Zgrčo.